ហេតុផល៨ ចំណុចដែលនាំ ឲ្យ​អំណាច​ចក្រភព រ៉ូ​ម៉ាំងធ្លាក់ចុះ(ភាគ២)

ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃសង្គ្រាម

២/បញ្ហាសេដ្ឋកិច្ចនិងការពឹងផ្អែកយ៉ាងខ្លាំងលើកម្លាំងពលកម្មទាសករ

ថ្វីបើរ៉ូម៉ាំងស្ថិត ក្រោមការវាយប្រហារពីសំណាក់កងកម្លាំងមកពីខាងក្រៅក្តី វាក៏បាននិងកំពុងធ្វើ ឲ្យខ្ទេច ខ្ទាំពីផ្ទៃក្នុងដោយ សារតែវិបត្តិ ហិរញ្ញវត្ថុដែរ។

សង្គ្រាមនិងការ ចំណាយហួស ប្រមាណដែលតែងតែ កើតមានជាដ៏រាបនោះ បានជំរុញឲ្យគេ មើលឃើញ កាន់តែច្បាស់អំពី អំណាច របស់ព្រះ ចៅអធិរាជនិង ការជិះជាន់គាប សង្កត់យកពន្ធហើយ អតិផរណាបានរីកធំ ឡើងនូវគម្លាតរវាង អ្នកមាននិងអ្នកក្រីក្រ។

ក្នុងក្តីសង្ឃឹមនៃ ការគេចពីអ្នក ប្រមូលពន្ធ អ្នកដែលមាន ទ្រព្យសម្បត្តិ ស្តុកស្តម្ភជាច្រើន បានភៀស ខ្លួនចេញពី ទីជនបទ ហើយបង្កើត នូវដែនដីសក្តិ ភូមិដែលឯករាជ្យ។ នៅគ្រានោះចក្រភព ត្រូវបានដួលរលំ និងបែកបាក់ ដោយឱនភាពនៃ កម្លាំងពលកម្ម។

សេដ្ឋកិច្ចរបស់រ៉ូម៉ាំងពឹង ផ្អែកលើទាសករ ដើម្បីភ្ជួររាស់ដី ស្រែនិងបំពេញ ការងារជាសិប្បករ ហើយយោធា របស់ខ្លួន អាចផ្តល់ ឲ្យនូវការហូរ ចូលថ្មីនៃការ ច្បាំងដណ្តើមមនុស្ស ដើម្បីមកបំពេញ ការងារ។ ប៉ុន្តែនៅពេល ពង្រីកទឹកដី បានបញ្ចប់ក្នុង សតវត្សរ៍ទី២ ការផ្គត់ផ្គង់ទាសករ របស់រ៉ូម៉ាំង ហើយទ្រព្យសម្បត្តិនៃសង្គ្រាម ដទៃទៀតបាន ចាប់ផ្តើមកាត់បន្ថយ។

នៅក្នុង សតវត្សរ៍ទី៥ នៅពេលដែលពួក Vandals បានទាមទារ អាហ្វ្រិកខាងជើង និងចាប់ផ្តើមរុកគួនដល់ ពាណិជ្ជកម្មរបស់ ចក្រភព រ៉ូម៉ាំង តាមរយៈការត្រាច់ចរ រកស្បៀងអាហារ នៅសមុទ្រមេឌីទែរ ណេដោយធ្វើ ជាចោរសមុទ្រ។ ជាមួយនិងភាព រអួលរអួល នៃសេដ្ឋកិច្ច និងពាណិជ្ជកម្មនិង ផលិតកម្មកសិកម្មធ្លាក់ចុះ ចក្រភពរ៉ូម៉ាំងបានចាប់ ផ្តើមបានបង់ ដែនដីដែល ស្ថិតក្រោមការ ត្រួតត្រារបស់ ខ្លួននៅតំបន់អឺរ៉ុប។ (នៅមានត)

ប្រែសម្រួលដោយ៖ អុីវ វិចិត្រា