ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីកំពុងផ្លាស់ប្តូរទីតាំងរដ្ឋធានីរបស់ខ្លួនពីទីក្រុងហ្សាកាតាទៅកាន់ទីតាំងដែលមានចម្ងាយជាង ១០០០គីឡូម៉ែត្រ ក្នុងព្រៃទឹកភ្លៀងនៃកោះ Borneo ។គម្រោងនេះគ្រោងនឹងចាប់ផ្តើមនៅចុង បញ្ចប់នៃអាណត្តិប្រ ធានាធិបតី លោកចូកូវីដូដូនៅឆ្នាំ២០២៤។នេះបើយោងតាមការចេញផ្សាយរបស់ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានAFP កាលពីថ្ងៃសុក្រទី៦មករាឆ្នាំ២០២៣។
ប្រទេសដែលសេដ្ឋកិច្ចដ៏ធំបំផុតរបស់អាស៊ីអាគ្នេយ៍ផ្លាស់ប្តូរមជ្ឈមណ្ឌលរដ្ឋបាលរបស់ខ្លួនទៅ កោះ Borneoដែលជាតំបន់ដ៏ខៀវស្រងាត់និងជីវចម្រុះដែលជាជម្រកនៃព្រៃទឹកភ្លៀងចំណាស់ជាងគេបំផុតរបស់ពិភពលោក។
១-ចៀសវាងពីការលិចទីក្រុង
ទីក្រុងហ្សាការតាកំពុងលិចក្នុងអត្រាគួរឱ្យព្រួយបារម្ភដោយសារទឹកក្រោមដីច្រើនពេក។ទីក្រុងហ្សា ការតាកំពុង លិចក្នុងអត្រាគួរឱ្យព្រួយបារម្ភដោយសារការទាញយកទឹកក្រោមដីច្រើនពេក។ ការសិក្សាមួយដោយទីភ្នាក់ងារ សម្រាប់ការវាយតម្លៃ និងការអនុវត្តបច្ចេកវិទ្យារបស់ប្រទេសឥណ្ឌូនេស៊ីក្នុងឆ្នាំ ២០២១ បានរកឃើញថា megalopolis ដែលលាតសន្ធឹងជាមធ្យមបានលិចប្រហែល ៦សង់ទីម៉ែត្រជារៀងរាល់ឆ្នាំដែលធ្វើឱ្យវាក្លាយជាទី ក្រុងមួយក្នុងចំណោមទីក្រុងដែលលិចលឿនបំផុតនៅលើផែនដី។ ទីភ្នាក់ងារស្រាវជ្រាវ និងនវានុវត្តន៍ជាតិបាន និយាយថា មួយភាគបួននៃតំបន់នៃរដ្ឋធានីនឹងត្រូវលិចទឹកទាំងស្រុង នៅឆ្នាំ២០៥០ប្រសិនបើគ្មានវិធានការបន្ទាន់ ណាមួយត្រូវបានចាត់វិធានការ។
២-ចៀសវាងបន្ទុកច្រើននិងកំណើនប្រជាជន
ហ្សាការតាគឺជាទីក្រុងមួយក្នុងចំណោមទីក្រុងដែលមានប្រជាជនច្រើនលើសលប់បំផុតរបស់ពិភពលោក គឺជាង ៣០ លាននាក់រស់នៅក្នុងតំបន់ទីប្រជុំជន។ការបំពុលពីផ្លូវដែលកកស្ទះចរាចរណ៍ និងអវត្ដមាននៃប្រព័ន្ធប្រមូល សំរាម – បង្ខំមនុស្សជាច្រើនឱ្យដុតសំរាមរបស់ពួកគេ ធ្វើឲ្យខូចគុណភាពខ្យល់ដែលជួនកាលប្រកួតប្រជែងជា មួយទីក្រុងញូដេលី និងទីក្រុងប៉េកាំង។
រដ្ឋាភិបាលប៉ាន់ប្រមាណថាការកកស្ទះចរាចរណ៍រយៈពេលជាច្រើនម៉ោងនៅទូទាំងទីក្រុងបានធ្វើឱ្យខាតបង់សេដ្ឋកិច្ចរាប់ពាន់លានដុល្លារសម្រាប់ប្រទេសដែលមានប្រជាជនម៉ូស្លីមដ៏ធំបំផុតរបស់ពិភពលោកជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
៣- ការចែកចាយធនធានធម្មជាតិដោយយុតិ្តធម៌
ជាមួយនឹងកោះជាង១៧០០ប្រទេសឥណ្ឌូណេស៊ីគឺជាប្រទេសប្រជុំកោះដ៏ធំបំផុតនៅលើផែនដីប៉ុន្តែចំនួនប្រជាជន និងសេដ្ឋកិច្ចរបស់វាត្រូវបានប្រមូលផ្តុំជាចម្បងនៅក្នុងទីក្រុងហ្សាកាតា និងកោះជ្វាដ៏ធំទូលាយដែលជាជម្រក របស់ប្រជាជនជាងពាក់កណ្តាលនៃប្រជាជនចំនួន ២៧០លាននាក់របស់ប្រទេស។
លោកវីដូដូបាននិយាយកាលពីខែមីនាថា ការផ្លាស់ប្តូរទីតាំង (នៃរដ្ឋធានី) គឺសម្រាប់ការចែកចាយភោគផល ដើម្បីយុត្តិធម៌។យើងមានកោះចំនួន១៧០០០ប៉ុន្តែ៥៦ ភាគរយនៃចំនួនប្រជាជនស្ថិតនៅក្នុងកោះជ្វា។មានប្រ ជាជន ១៥៦លាននាក់នៅជ្វា។
៤-តំបន់គ្មានគ្រោះមហន្តរាយ
ហេតុផលមួយទៀតសម្រាប់ការផ្លាស់ទីលំនៅរាជធានីដែលលើកឡើងដោយរដ្ឋាភិបាលគឺការកាត់បន្ថយគ្រោះមហន្តរាយ។យោងតាមទីភ្នាក់ងារឧតុនិយម អាកាសធាតុ និងភូគព្ភសាស្ត្រទីក្រុងហ្សាការតាត្រូវបានហ៊ុព័ទ្ធដោយ ខ្សែបន្ទាត់សកម្ម ដែលធ្វើឱ្យវាងាយរងគ្រោះដោយគ្រោះរញ្ជួយដី។
ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវជឿថាការផ្គត់ផ្គង់ទឹកអាចនឹងរីងស្ងួតសម្រាប់មនុស្សជាច្រើននៅក្នុងទីក្រុងហ្សាកាតានិងកោះ ជ្វាដ៏ធំទូលាយប្រសិនបើឥណ្ឌូណេស៊ីមិនបន្ធូរបន្ថយសម្ពាធលើ megalopolis។
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រផែនដី លោកAndreas បាននិយាយថា ទីក្រុងហ្សាកាតា និងកោះជ្វាកំពុងឆ្ពោះទៅរកវិបត្តិទឹក ស្អាត យើងបានព្យាករណ៍ថា វិបត្តិអាចនឹងកើតឡើងនៅឆ្នាំ ២០៥០។លោកAndreasបានបន្ទោសចំនួនប្រជាជន យ៉ាងឆាប់រហ័ស និងកំណើនឧស្សាហកម្ម។
លោកបានបន្តថានៅពេលប្រជាជនកាន់តែកើនឡើង អនាម័យមិនល្អនឹងកាន់តែអាក្រក់ ជាតិពុលនឹងបំពុលទន្លេ និងទឹកក្រោមដីរាក់ ដែលធ្វើឲ្យវាមិនអាចប្រើប្រាស់បាន៕