វប្បធម៌និងប្រពៃណីចិន
កាំជ្រួច បានចាប់កំណើតឡើងនៅក្នុង ប្រទេសចិន ជាង២ពាន់ឆ្នាំមកហើយ។ រឿង និទានទូទៅភាគច្រើនបានលើកឡើងថា វា ត្រូវបានគេរកឃើញឬបង្កើតឡើងតាមរយៈ ព្រឹត្តិការណ៍គ្រោះថ្នាក់ដោយចៃដន្យពេលចម្អិន អាហាររបស់ជនជាតិចិន ក្នុងផ្ទះបាយ ដែលវា បានកើតឡើងនៅក្នុងសមាសធាតុផ្សំដូចជាធ្យូង ឧសលាយជាតិរំសេវស្ពាន់ធ័រ និងសូដ្យូមនី ត្រាត។ ល្បាយ ឬវត្ថុធាតុផ្សំដែលគេលាយ បញ្ចូលគ្នានោះ ត្រូវបានដុតបញ្ឆោះហើយនៅ ពេលមានកម្លាំងសង្កត់ ឬសម្ពាធខ្យល់តឹង ណែននៅជុំវិញបំពង់ប្ញស្សីវាក៏ផ្ទុះឡើងតែម្តង។
ចំណែកប្រភពមួយចំនួននិយាយថា ការ រកឃើញកាំជ្រួចបានកើតឡើងប្រហែល២ពាន់ ឆ្នាំ មកហើយ។ រីឯប្រភពខ្លះទៀត បានបញ្ជាក់ ថា វាត្រូវបានគេបង្កើតឡើងអំឡុងពេលមួយ នៃសតវត្សរ៍ទី៩ ក្នុងរជ្ជកាល (រាជវង្សសុង) ឆ្នាំ៩៦០ ដល់១២៧៩។ បើទោះជាការលើក ឡើងនេះ គួរតែមានភាពស្រពេចស្រពិលរវាង ការរកឃើញនូវរំសេវតាមរយៈការចម្អិនអាហារ និងការច្នៃប្រឌិតនៃផាវជាដើម។
ព្រះសង្ឃជនជាតិចិនមួយអង្គព្រះនាម លី ធៀន ដែលសឹង (រស់នៅ) ក្បែរក្រុងលីវ យ៉ាងខេត្តហ៊ូណាន ត្រូវបានគេកោតសរសើរ ជាមួយនឹងស្នាដៃក្នុងការបង្កើតនូវផាវប្រមាណ ជា១ពាន់ឆ្នាំមកហើយ។ ជនជាតិចិន បានប្រារឰ ពិធីនៃការច្នៃប្រឌិតផាវជារៀងរាល់ថ្ងៃទី១៨ ខែមេសា ដើម្បីផ្តល់នូវការបូជា ថ្វាយព្រះសង្ឃ លី ធៀន។
ក្រោយមកនិងរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ផាវ គឺមានឥទ្ធិពលនៅក្នុងការបណ្តេញព្រាយបិសាច និងខ្មោចអសុរកាយដែលត្រូវបានបង្អើល ឬ ធ្វើឱ្យភ័យខ្លាចដោយសំឡេងផ្ទុះផាំងៗយ៉ាងខ្លាំង របស់ផាវទាំងនោះ។ ផាវក៏ត្រូវបានប្រើប្រាស់ សម្រាប់គោលបំណងមួយចំនួនទៀតដែរ នា ពេលបច្ចុប្បន្នដែលភាគច្រើនគេសង្កេតឃើញ មាននៅក្នុងពិធីខួបកំណើត បុណ្យសព និង ពិធីបង្កក់កូន។
ចំណែកថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណី ចិន គឺជាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏ពិសេស និងមានប្រជាប្រិយ ភាពមួយដែលត្រូវបានគេប្រារឰជាមួយនឹងការ ដុត ឬអុជផាវ បើកទ្វារស្វាគមន៍ឆ្នាំថ្មី ដើម្បី បណ្តេញទ្រពទ្រុឌចង្រៃ ឱ្យវិនាសសាបសូន្យ ផងដែរ។
ប្រែសម្រួលដោយ៖ អុីវ វិចិត្រា